 |
RODNYJA VOBRAZY
|
|
Vobrazy miłyja rodnaha kraju,
Smutak i radaść maja!..
Jakub Kołas
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ka mnie u hości z pryvitańniem ščyrym
I ź pieśniami kałhaśniki pryjšłi.
Sam staršynia pryjšoŭ i bryhadziry,
Nastaŭnica, dajarki j pastuchi.
A z padarunkami pryjšłi u hości
Ziamłi abnoŭlenaj haspadary:
Piroh pšaničny, kvietki, lonu horści
Na stoł pakłałi j miodu plajstary.
I siełi my z pavahaj dziŭnaj niejkaj
Za stoł, dzie byŭ piroh, i lon, i miod...
Za chataj załivaŭsia sałaviejka,
Hudzieŭ nad chataj hułki samalot.
Takoha honaru nia mieŭ nikołi,
Jak ja na hetaje ziamłi žyvu,
Kab tak vitałi mianie chlebam-solaj
I to nia ŭ śnie jakim, a najavu.
Pamału hutarku my raspačałi,
A šmat ab čym pahutaryć było:
I pra siahońniašnija ŭ soncy dałi,
I jak daŭniej žyło-było siało.
Pra našy havaryłi zimy, viosny,
Pra dobry uradžaj i pracadni...
Za voknami šumiełi zhodna sosny,
Načležniki razvodziłi ahni.
...Zdajom naležnaje svajoj dziaržavie,
Darohi ładzim, les na spłaŭ viaziom.
Žyviom zamožnikami ŭ samaj spravie,
Jak treśłi, nie trasiom ryźziom.
– Zahacić, – kažuć dalej, – treba rečku,
Kab voziera było, kab byŭ i młyn,
Kab i ŭ chlavy karovam i aviečkam
Sama vada pajšła ŭharu ź nizin.
I kažuć: – Škoła ŭ nas čatyrochletka,
Dziesiaciletkaj treba kab była,
Kab našym zdolnym pracavitym dzietkam
Dalej vučycca ściežka pralahła.
Dy šmat ab čym jašče my hamaniłi,
A bolš za ŭsio ab dasiahnieńniach tych...
Sprasońnia pievień niedzie chłopnuŭ kryllem,
Na nieba ŭschodziŭ miesiac załaty.
Zajhraŭ muzyka; chłopcy i dziaŭčaty
Pad muzyku puściłisia skakać...
Dryžełi ścieny novaj zvonkaj chaty.
Było nam viesieła, što i kazać!
I hości vyjšłi. Ciša nastupiła.
Tut adna dumka ŭźbiehła mnie na jaŭ:
Kałhaśnikam advahi nie chapiła
Prasić, kab pieśniu ab kałhasie skłaŭ.
1935
|
|
|
|
Padabajecca
Nie padabajecca
|
|
|
2009–2020. Biełaruś, Miensk.
|
|
|
